Έλεγχος – Δοκιμές
Η έννοια της ποιότητας στον τομέα των κουφωμάτων αναφέρεται τόσο στα κουφώματα ως προϊόντα, όσο και στους κατασκευαστές τους, με τη συνεκτίμηση παραγόντων όπως η πολιτική της επιχείρησης, η διαδικασία εφαρμογής πιστοποιήσεων, οι διαδικασίες ποιοτικών ελέγχων, η σωστή οργάνωση και λειτουργία κτλ. Ένα κούφωμα είναι δυνατό να χαρακτηριστεί ως ποιοτικό, αν πληροί τις εξής προϋποθέσεις:
- Ο σχεδιασμός και η παραγωγή του διασφαλίζουν τη βέλτιστη αξιοποίηση των απαιτούμενων πρώτων και βοηθητικών υλών και επιβαρύνουν σε ελάχιστο βαθμό το περιβάλλον.
- Οι ιδιότητες μηχανικής αντοχής και δομικής φυσικής του κουφώματος εξασφαλίζουν τις βέλτιστες συνθήκες θερμικής και ακουστικής άνεσης, ασφάλειας και μεγάλη διάρκεια ζωής, ώστε να μειώνεται στο ελάχιστο η κατανάλωση ενέργειας.
- Μετά το πέρας της ωφέλιμης ζωής του κουφώματος είναι εύκολη η ανακύκλωση και περαιτέρω αξιοποίηση των στοιχείων από τα οποία αποτελείται.
Η διασφάλιση ενός ελάχιστου επιπέδου ποιότητας προσδιορίζεται από κανονισμούς και πρότυπα, τα οποία διατυπώνονται από θεσμοθετημένους εθνικούς ή διεθνείς φορείς τυποποίησης (ΕΛΟΤ, CEN, DIN). Τα προϊόντα ελέγχονται και πιστοποιούνται σύμφωνα με τις αντίστοιχες προδιαγραφές και εφοδιάζονται με το ανάλογο Σήμα Ποιότητας, ώστε να αναγνωρίζονται από τους καταναλωτές.Τα υλικά κατασκευής ενός κουφώματος και το κούφωμα ως ενιαία κατασκευή, πρέπει να υφίστανται συγκεκριμένες δοκιμές και να πιστοποιούνται. Η πιστοποίηση ενός προϊόντος αποτελεί διαδικασία ελέγχου παραμέτρων για κάθε μια από τις οποίες εκτελείται αντίστοιχη δοκιμή σε ειδικά εργαστήρια με κατάλληλο εξοπλισμό.
Για τα εξωτερικά κουφώματα, οι απαιτούμενες δοκιμές μπορεί να αφορούν:
Ηχομόνωση
Θερμομόνωση
Ανεμοπερατότητα
Υδατοπερατότητα ( στεγανότητα σε προσπίπτουσα βροχή)
Καλή λειτουργία
Αντίσταση σε έκρηξη
Αντίσταση σε φωτιά
Αντοχή σε θραύση
Αντοχή σε κλιματικές εναλλαγές
Αντοχή σε κρούση
Ανθεκτικότητα σε ηλιακή ακτινοβολία
Οι δοκιμές προς όλες αυτές τις παραμέτρους δεν είναι πάντοτε απαραίτητες και εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες, όπως:
Τις χρήσεις των χώρων από τις πλευρές του κουφώματος (εσωτερικός και εξωτερικός χώρος)
Τη συνολική διαμόρφωση της όψης (στέγαστρα, μαρκίζες κτλ.), το ύψος από τη στάθμη του δαπέδου του εξωτερικού χώρου (έδαφος, ημιυπαίθριος κτλ.)
Τον προσανατολισμό της όψης και του κουφώματος (ηλιακή ακτινοβολία, ανεμοπίεση)
Την προσπελασιμότητα από τον εξωτερικό χώρο.
Η διαπερατότητα του αέρα ελέγχεται με τη μέτρηση της ποσότητας του αέρα που διέρχεται από ένα κούφωμα, όταν στην επιφάνειά του επιδρά άνεμος με πίεση 100Pa. Ως προς την ανέμοπερατότητα διακρίνονται τρεις κλάσεις κουφωμάτων:
Α1 (κανονική), με μέγιστο όγκο ροής αέρα 60m3/h ανά m2 επιφάνειας κουφώματος.
Α2 ( βελτιωμένη), με μέγιστο όγκο ροής αέρα 20m3/h ανά m2 επιφάνειας κουφώματος
Α3( ενισχυμένη), με μέγιστο όγκο ροής αέρα 7m3/h ανά m2 επιφάνειας κουφώματος.
Για τη διαπίστωση της στεγανότητας σε νερό μετράται η ανώτερη πίεση, στην οποία το κούφωμα παραμένει στεγανό. Η κατάταξη περιλαμβάνει τρεις κλάσεις κουφωμάτων:
- Ε1 (κανονική), όταν το κούφωμα παραμένει στεγανό σε πίεση μέχρι 150Pa
- Ε2 (βελτιωμένη), όταν το κούφωμα παραμένει στεγανό σε πίεση μέχρι 300Pa.
- E3( ενισχυμένη), όταν το κούφωμα παραμένει στεγανό σε πίεση μέχρι 500Pa.
Η αντοχή σε ανεμοπίεση εκφράζεται με τη μέγιστη πίεση ανέμου, για την ποία τα στοιχεία του πλαισίου παρουσιάζουν παραμόρφωση μικρότερη του 1/200 του μήκους τους.
Τα κουφώματα κατατάσσονται σε τρεις κλάσεις ως προς την αντοχή σε ανεμοπίεση:
- V1(κανονική), για μέγιστη πίεση ανέμου 500Pa.
- V2 (βελτιωμένη), για μέγιστη πίεση ανέμου 1000Pa.
- V3 (ενισχυμένη), για μέγιστη πίεση ανέμου 1450Pa.
Εκτός από αυτές τις βασικές δοκιμές, ένα κούφωμα είναι δυνατό να υποβληθεί και σε ειδικές δοκιμές για τον έλεγχο ή τον προσδιορισμό ορισμένων παραμέτρων της λειτουργίας του, όπως η παραμόρφωση των κινητών μερών, η ανθεκτικότητα των μηχανισμών λειτουργίας, η ασφάλεια της λειτουργίας και της σταθεροποίησης, η χειρωνακτική δύναμη που απαιτείται για τη λειτουργία του, η διάρκεια καλής λειτουργίας των διαφόρων εξαρτημάτων και μηχανισμών κτλ. Επιπρόσθετα, τα υαλοπετάσματα πρέπει να ελέγχονται και για αντίσταση σε έκρηξη, φωτιά και καπνό, καθώς και για αντοχή σε κρούση, θραύση και κλιματικές εναλλαγές. Η θερμομόνωση και η ηχομόνωση αποτελούν ουσιώδεις απαιτήσεις από τα κουφώματα, ιδιαίτερα τα εξωτερικά. Η ακουστική συμπεριφορά του κουφώματος εξαρτάται από την ηχομονωτική ικανότητα του υλικού πλήρωσης (τζάμι, πανό) και από την ανεμοστεγανότητα της σφράγισης όλων των αρμών μεταξύ των στοιχείων και των μερών του κουφώματος, καθώς και μεταξύ πλαισίου και δομικών στοιχείων.
